Blijf lezen. Wat ik nu ga zeggen, wordt zelden hardop uitgesproken, maar het leeft bij zóveel ouders.
Precies een jaar geleden was ik op. Mijn systeem stond continu in de overdrive, ook al draaide ik geen nachtdiensten of werkte ik niet op de IC.
Ik had een gezin. Een baan. Een missie om alles goed te doen. En ik was totaal uitgeput.
Onder het mom van werk en supervisie ben ik voor vijf weken naar Portugal vertrokken. Be-Leef I Centrum voor Eetstoornissen heet de kliniek – een intensieve behandelsetting voor mensen met eetproblematiek. Officieel ging ik mee als onderdeel van het behandelteam.
Maar dat was niet de hele waarheid.
Mijn moeder vloog over uit Rusland. Mijn man en onze nanny maakten een weekschema. Iedereen zette zich in om de kinderen liefdevol te begeleiden.
En ik?
Ik vluchtte. Weg van het zorgen. Weg van het multitasken. Weg van het voortdurende getrek aan mijn lijf, mijn hoofd, mijn aandacht.
Ik had een huisje voor mezelf. Met alleen volwassenen om me heen. Geen speelgoed op de vloer. Geen mama-mama-mama. Geen tomatensaus en spaghetti op de schone pyjama’s (ja, we douchen ze vóór het eten, ik weet het – minder handig). Geen gespannen avonden waarin iedereen nog gevoed, verschoond en verbonden moest worden.
En eerlijk?
Het was heerlijk. Maar ook pijnlijk.Want wat betekende het dat ik niet meer bij mijn gezin wilde zijn? Was ik dan een slechte moeder? Was ik niet ‘gemaakt’ voor dit leven? Of… was dit gewoon een schreeuw van mijn zenuwstelsel?
Ik zie het zo vaak in mijn praktijk:
Ouders die zichzelf vergeten. Die op zijn, maar blijven doorgaan. Die zichzelf veroordelen in plaats van begrijpen.
We noemen het “ouderlijke burn-out” – maar het is eigenlijk relationele overbelasting zonder herstel.
Bij Nurture Next begeleid ik – Marina van Dansik oudercoach en therapeut – ouders off-line in sessies van 1,5 uur. Niet om te fixen of te presteren, maar om tot rust te komen en te landen. Om te mogen vertragen. Om weer te voelen. Om uit de overlevingsstand te stappen. En om opnieuw te kiezen: Voor jezelf én je kind.
Want weet je wat het echte geschenk voor je kind is?
Een ouder die durft te zeggen: het is me te veel. En die van daaruit leert om het anders te doen en daarin een voorbeeld voor zijn kind wordt.
Herken je iets in dit verhaal?
Je bent welkom. Met alles wat er is. Bij mijn praktijk NurtureNext in Haarlem.
